همون طور که از اسمش پیداست مطالبم هیچ ربطی به هم ندارن. یه مدت تقریبا طولانی نبودم. ولی بازم میخوام بیام و بنویسم. دیروز تولدم بود ولی من خوشحال نبودم. چون همه تبریک تولدام یا تلفنی بود یا با اس ام اس. خونه نبودم و به جاش تو قطار بودم. ولی چقد زود دیر شد و یه سال دیگه گذشت بدون اینکه بفهمیم.

چترم را می خواهم! اینجا در این گرمای تابستان! هوای دلم سخت ابریست! چترم را . و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت. روزی که هر لب ترانه ایست تا کمترین سرود بوسه باشد. روزی که آهنگ هر حرف زندگی ست تا من به خاطر آخرین شعر رنج جستجوی قافیه نبرم.

خوووووووووووووب بعد از مدت ها اومدم تو وبلاگ و مثل همیشه میخوام با چنتا مساله غافلگیرتون کنم. ۱۰۰۰ تا بگیر و ۴۰ تا بهش اضافه کن. حالا ۱۰۰۰ تای دیگه بهش اضافه کن. حالا ۳۰ تا اضافه کن. ۱۰۰۰ تای دیگه اضافه کن. حالا ۲۰ تا اضافه کن. حالا ۱۰۰۰ تای دیگه هم اضافه کن.

زندگي و خاطرات زنانه من! كسي كه مثل همه ست. از همه خواننده های خاموش و غیر خاموش. اونایی که فحش میدادند و اونایی که دوستم داشتن. جنسیت و سن اتون رو. از همه چیز توی این مدت ممنونم. ممنونم که به حرفام گوش کردید و ممنونم که راهنماییم کردید. در تنهایی هام همدمم بودید. زمانی که میترسیدم راه روشن رو نشونم دادید. پست ها رمز دار شدن.

من فکر می کنم, پس هستم! یک آدم نسبتا مهم. دو موسیخ پیچ مالامال! جلسه ی پوست کنی. جزوه های یک دانشجوی شکلاتی. من یه زمانی آدم بودم. نمی دونم چرا امشب بعد از سال ها یه حسی بهم گفت باید بنویسم! خدا پدر حافظه مان را بیامرزد! با چه بدبختی یوزر و پس ووردمان به روش سعی و خطا به دست آمد! خیلی دلم تنگ شده. واسه اون تک تک روزایی که اینجا مینوشتم . برای دوستایی که اینجا پیدا کردم .